Inmiddels ben ik alweer anderhalve week in Rai Valley, bij de kennissen van Willem, m’n baas bij de Wolfsberg, hele aardige mensen: Bart en Ria. Ze zijn 16 jaar geleden naar Nieuw Zeeland geëmigreerd. Wat een avonturen heb ik hier al meegemaakt. Maar zoals gewoonlijk, daarover later meer.
Als eerste mijn overtocht met de Interislander van Wellington naar Picton waar zo’n beetje iedereen die je spreekt het over heeft: het Zuidereiland. Je denkt het is even een overtochtje naar het zuidereiland zoals je het pontje bij Cuijck pakt, maar hier kun je eerder spreken over cruiseship en de tocht duurt een kleine drie uur. Inmiddels dus weer op de Kiwi bus gestapt en op weg naar Nelson.
Nelson is het eerste leuke en interessante stadje wat je tegenkomt op het zuidereiland. Daar aangekomen heb ik weer wat mensen leren die Julia al eerder had ontmoet. En een paar nieuwe gasten die nog niemand kende. Kleine opsomming: vier Israëlische gasten, een Franse dude, een Duitse en een Zweedse. Met dit bonte gezelschap zijn we de dag na aankomst in twee auto’s naar het Abel Tasman National Park.
Ik zat in de auto bij Tal en Koby, twee van de Israëlische gasten. Super toffe lui, lekker droge humor zoals ik. Die dag zijn we dus een wandeling gaan maken in het schitterende National Park. Het weer was schitterend, we zijn van Marahau met een boot verder het park ingevaren. Je wandelt daarna een uur of vier terug naar het begin punt. Je zou zelfs meerdere dagen kunnen gaan en dan onderweg overnachten in hutten of je eigen tentje meeslepen.
Abel Tasman is prachtig: witte stranden, hele mooie baaien met super helder water. Af en toe worden al die mooie landschappen zelfs een beetje gewoon. Af en toe wordt ik een beetje moe van mezelf met schrijven, maar alles is echt prachtig mooi en schitterend! Het was een flink eind terug lopen, maar we hebben eerst nog heerlijk op het strand gezeten. Frisbee overgooien, heerlijk van de omgeving, gewoon genieten.
Daarna een paar dagen heerlijk relax in Nelson in hostel The Bug verbleven. M’n IRD nummer aangevraagd bij het postkantoor, dit is een belastingnummer wat je nodig hebt om te werken. Verder nog een keer stadje in geweest niet veel speciaals. Inmiddels ook gebeld met Bart en Ria en ik mocht na het weekend langskomen. Op dus na het volgende avontuur. In het weekend nog met Tal en Koby wezen stappen, uurtje of vier thuis, met nachtelijk bezoekje aan de McDonalds. Na het stappen moet gewoon wat gegeten worden.
Na afscheid te hebben genomen van de Israëlische dudes ben ik nog een dagje in het hostel gebleven. We hadden nog even gekeken voor wat meerdaagse wandelingen, maar het weer zag er niet echt goed uit. Aangezien het ook flinke alpine crossings zijn met kans op sneeuw en lawinegevaar hebben we die nog even overgeslagen. M’n dagje alleen ben ik nog met een hippe fiets richting het strand gegaan. Bekijk daarvoor ook zeker de foto’s van Nelson!
De maandag op weg naar Rai Valley met de Intercity bus, waar ik opgepikt zou worden. Ria haalde me op in het mini centrum van het dorpje. Bart en Ria wonen echt heel mooi, omgeven door heuvels hebben ze een boerderij met koeien, schapen, kippen, eenden en twee honden: Cleo en Maus. Een vrolijke beestenboel en die middag gezellig gekletst met Ria en het pet lammetje gevoerd. Das een lammetje waarvan de moeder helaas dood is. Bart was die middag duiken in de baai in de buurt.
Tegen de avond kwam Bart terug met de vangst van vandaag: drie kreeften, waarvan één gigantisch en een stuk of drie ‘gewone’ visjes. Je mag namelijk niet meer meenemen door bepaalde regels voor de visvangst. Dus die avond heerlijk verse vis gegeten. Op de boerderij heb ik een slaapkamer waar ik m’n spullen kan neerleggen, met een groot bed, wasbak en toilet: de sleep out. Prima kamer en prima bed.
De dag erna lekker ontbeten en toen hebben we beetje besproken wat we allemaal kunnen doen. Ik kon in ieder geval een week of misschien wel twee weken blijven. Samen met Bart kan ik allerlei klusjes doen voor het eten en een slaapplek. Inmiddels een flinke lijst: de stroomlijnen vd koeien verzetten, lammetje de fles geven, met de honden wandelen over land (mooi uitzicht over de vallei), schapen verzetten voor het scheren, onkruid snoeien op het schapenland, gras maaien. Allemaal heerlijk om te doen waarbij Bart zegt als het genoeg is: het moet niet om werken beginnen lijken! Daarna dan een lekker biertje of wijntje als afsluiter van de werkdag.
Natuurlijk hebben niet alleen maar gewerkt, maar zijn we ook wezen vissen in de Marlborough Sounds. Die dag heb ik een grote Barracuda heb gevangen, een roofvis die we als aas gebruiken. Verder gevangen: Blue Cod das een heerlijke (ja ‘s avonds ook gegeten) baars-achtige vis, samen met scolps beter bekend als Sint Jacobsschelpen of Coquilles. Die vang je met een soort schraapnet maximaal 50(!) per persoon. Geweldig om je eigen vis te vangen en dan ‘s avonds lekker te eten. Echt een mooi avontuur waarbij ik (net) niet zeeziek ben geworden, niet aan denken en goed de horizon in de gaten houden.
Het schapen scheren was leuk om te zien, maar is wel een smerig karweitje. Bart huurt hier iemand voor in want het is ook nog behoorlijk zwaar. De avond ervoor hebben we alle schapen van het land gehaald samen met honden, die het zo te zien vaker hebben gedaan. Mooi gezicht en super om er bij te helpen. In de schaapskooi moesten de schapen nog van de lammetjes gescheiden worden. Best een zwaar karwei, waarbij ik samen met Cleo de schapen in de gang mocht leiden waarbij Bart de schapen dan van de lammeren kan scheiden. Daarna heerlijk koud biertje verdiend!
Gisteren ben ik ook nog op pad geweest met de ute, een jeep soort auto met grote laadbak achterop. Kan niet op het Nederlands woord komen. Ben alleen naar French Pass gereden, het einde van de schiereiland waar je helemaal naar de Sounds en de zee kunt rijden. Anderhalf uur oneway over bochtige wegen en uiteindelijk zandweggetjes. Een mooie rit dus en vooral niet vergeten links te rijden en met links te schakelen, zeker even wennen. Na heerlijk op een strandje te hebben gezeten met een flink getijde, je kunt de stromingen daar echt gewoon zien.
Moet nu echt weer stoppen met typen verhaal is alweer veel te lang! Morgen ga ik met wat lokale jagers op jacht naar wilde varkens, zojuist te horen gekregen van Bart. Ben erg benieuwd ga nu slapen morgen vroeg op. Zal later nog wat meer schrijven over m’n avonturen hier in Rai Valley. Nog lang niet alles geschreven. Woensdag vertrek ik naar Westport en reis ik richting Queenstown. Zojuist de foto’s toegevoegd, nu ook hieronder te bekijken. See ya!
Leave a Reply