Cairns & New Zealand Part II

Inmiddels van Australië weer in good ‘ol New Zealand beland. Alweer een hele tijd geleden dat ik m’n laatste stukje schreef begin januari. Ik had al een nieuwe blog geschreven maar helaas werkte m’n iPad niet mee, dus moest ik (!?#%^) even opnieuw beginnen. Kijken of het stukkie schrijven nog een keer lukt, haha.

Inmiddels ben ik weer in Queenstown Nieuw Zeeland, maar heb ik natuurlijk nog veel meer meegemaakt. In een week tijd ben ik met m’n vader op het Noordereiland gereisd en ben ik nu een week op het Zuidereiland van Nieuw Zeeland. Wat een luxe toch dat ik nog ‘even’ alle dingen in NZ kan die ik nog niet gezien had.

Voor dat alles ben ik in Australia nog in het duikersparadijs Cairns geweest, voordat ik weer naar Auckland vloog om m’n pa om te pikken voor de road trip. Ik ben naar Cairns gevlogen vanuit Sydney, nadat ik daar het prachtige vuurwerk tijdens NYE heb mogen meemaken. Cairns is een geweldige basis voor de duikers en snorkelaars onder ons. Het ligt namelijk bij het prachtige en gigantische grote Great Barrier Reef.

Toen ik in Cairns aankwam was het ontzettend warm. Eigenlijk hoort het daar rond deze tijd van het jaar regentijd te zijn. Maar het was juist omgekeerd want het was snikheet, benauwd en ontzettend mooi weer! Super geluk dus en ideaal weer om te gaan snorkelen op de Great Barrier. Ik twijfelde nog om te gaan duiken, als een soort van introductieduik.

20120128-105120 PM.jpg

Uiteindelijk toch besloten om het lekker rustig aan te doen en te gaan snorkelen. Uiteindelijk een perfecte keuze omdat je je eigen tempo kan bepalen en veel meer kan zien. Het was een prachtige ervaring, zo veel kleuren en de meest prachtige vissen. Zelfs een schildpad vanaf de boot en in een flits onderwater een kleine haai. Voor de middag had ik een onderwatercamera gehuurd en hierboven alvast een voorproefje. Ik zal proberen zo snel mogelijk meer foto’s op de blog te zetten. Later dus zeker meer van het Cairns avontuur.

Terug naar NZ! Inmiddels alweer zoveel prachtige dingen gezien. Samen met m’n vader heb in Auckland een Toyato Rav 4×4 gehuurd, bij Jucy. Dus de auto dan ook maar liefelijk omgedoopt tot Lucy. Een toch al wat ouder beestje, maar doet ook off road nog prima z’n werk als later bleek. Van Waitomo langs Hobiton gereden, de filmset van The Hobbit. Mocht volgens nog net zeggen dat ik er geweest was, want foto’s mogen dus echt niet op internet, helaas. En daarna het rondje Rotorua naar Taupo gemaakt, we kwamen er toch langs.

20120128-105307 PM.jpg

Graag had ik nog de Tongariro crossing gedaan. Maar helaas was het toch weer slecht weer om deze wandeling op Mt Doom (Lord of the Rings) te doen. Nadat we uit het nationale park reden zag ik wat oude verroeste auto’s staan. Het bleek een automuseum en autokerkhof in één te zijn. Heel gaaf om door de onderdelenzolder te lopen en het autokerkhof sloeg helemaal alles. Van het oude doorgeroeste auto’s model T Ford tot op elkaar gestapelde Mini’s. Zou er dagen kunnen doorbrengen, heel bijzonder.

20120128-105408 PM.jpg

Op het Noordereiland zijn we langs de Whanganui River Road gereden. Een prachtige weg langs (natuurlijk) de Whanganui River. Schitterende vergezichten over de rivier, een kleine anderhalf tot twee uur over een gravel road waarbij je bijna niemand tegen komt, geweldig. Daarna naar Plimmerton gereden, een klein dorpje iets boven Wellington en in een heel fijn en net hostel gezeten. Echt een schilderachtig kustdorpje waarbij de luxe appartementen van de rich and famous naast zo’n mooi oud strandhuis staan. En natuurlijk weer een prachtige zonsondergang.

20120128-105629 PM.jpg

Op het Zuidereiland hadden we de eerste echte road trip ervaring. Per ongeluk het benzineverbruik van Lucy en de afstand tot het volgende tankstation een beetje verkeerd ingeschat. Bij een Kiwi bloke geïnformeerd of hij misschien een benzinestation dichterbij wist. Of zelf wat benzine had.

Mwa, was niet nodig. “It’s all nice and flat on the way to Reefton. Lots of farmers. You should be fine, no worries. Sweet as.” En uiteindelijk met het benzinelampje al aan zo’n 30 km voor de finish het toch gehaald! Nog nooit zo blij geweest de letters ‘Mobil’ in de verte te zien. De volgende keer toch maar afgesproken de tank vol te houden bij elke tankgelegenheid.

Vanuit Wellington zijn we met de auto op de ferry gegaan naar Picton. Vanuit Picton naar Nelson waar we naar het Abel Tasman National Park zijn gegaan. Zeker geen straf om daar voor de tweede keer naar toe te gaan. Stranden en mooie baaien die zo uit een reisbrochure gehaald kunnen worden.

20120128-105759 PM.jpg

Vanuit Nelson hebben in één keer een flink stuk gereden naar Hokitika. Een prachtig strand achter het hostel waar we een mooie zonsondergang hebben gezien. Ook nog een mooie Wilson gemaakt, uit de film Cast Away. Tja wat een paar maandjes backpacken toch met je gaat doen…

Van Hokitika nog een kijkje genomen bij de Franz Josef gletsjer en daarna door via de wildernis van de Haast Pass naar Wanaka. Vanuit Wanaka hebben we de Rob Roy Glacier track gedaan. Echt een prachtige (kom soms echt woorden te kort) wandeltocht van een uur of 4 naar de gletsjer.

20120128-105917 PM.jpg

Onbeschrijfelijk wat een moois je tegenkomt, na een uur rijden over de gravel road. Leuk ook om even een rondje te crossen en de off road kwaliteiten van Lucy Rav te testen. Door kleine rivierbeddingen in de low gear en even de 100 km/h aantikken op de gravel. Natuurlijk op verantwoorde wijze!

De tocht is een flinke klim, maar zo de moeite waard als je voor het eerst de gletsjer ziet liggen. Langzaam klim je verder omhoog door een dichtbegroeide bos. Aan de zijkant loop een snelstromende rivier, waar af en toe door schade aan het pad het wel erg smal wordt. Een specifiek stuk moesten we snel doorlopen vanwege het bordje: Danger rockfall. Do not stop for next 50 meters. Leuk vooruitzicht.

Eenmaal boven aan de gletsjer heb je zo’n geweldig mooi uitzicht. Als je geluk hebt zouden we ook nog de enige echte alpine papegaai zien op het uitzichtpunt. En jawel, de slimme flink grote Kea bird kwam al aanvliegen. Een erg slimme vogel is het, die zelfs eten uit tassen van wandelaars en berghutten kan halen. Bij mensen die aan het eten zijn komt hij bedelen voor eten. Heel tof om zo’n beest van dichtbij te zien.

20120128-110121 PM.jpg

Weer veel te veel geschreven, maar ook weer zoveel meegemaakt. Nog maar een weekje te gaan en dan op naar het inmiddels volgens mij toch koude en vriezende Nederland. Voor deze week nog een stukje zuiden van het Zuidereiland verkennen vanwaar we zondag van Christchurch naar Auckland vliegen. En dan vlieg ik die zondag weer terug naar Holland, maandag 6 februari ben ik weer back in town. Zal wel weer even wennen worden in ‘t kleine Groesbeek. Maar kijk er zeker weer naar uit. Mam en Milou, vergeet m’n winterjas niet mee te nemen!

Tagged with: , , , , ,
Posted in Australia, New Zealand

Christchurch, Melbourne & Sydney

Alweer een tijdje geleden m’n laatste weblog bericht. Tijd voor wat nieuws vanuit Australië. Drie maanden onderweg, vandaag nog precies één maand te gaan. Inmiddels ben ik van Christchurch (NZ) naar Melbourne gevlogen. In Nieuw Zeeland was het nog even spannend of ik wel kon vliegen vanwege de aardbeving die daar plaatsvond. Rond Christchurch blijft het erg onrustig met de geologische platen die daar tegen elkaar drukken.

Op het moment van de aardbeving was ik met de bus op weg naar Kaikoura naar Christchurch. Een half uur van de eindbestemming. Dat zal ik zo nog wat meer over vertellen. Ik zat in de bus naast een vrouw die een sms kreeg van een vriendin met het nieuws. Het zweet brak me toch wel even uit, je weet natuurlijk zo snel niet hoe erg het is. Gelukkig bleek het daar aangekomen mee te vallen. Er was uiteindelijk één wijk, waar men geen water en elektriciteit had.

De tweede beving of naschok stonden net stil met de bus. De hele bus werd op en naar geschommeld, net of hij omgeduwd zou worden. Niet heel prettig. Het openbare leven kwam helemaal tot stilstand toen ik daar aankwam. Alle winkels waren inmiddels geëvacueerd en de bussen werden terug gehaald. Kon natuurlijk duur een taxi nemen, met heb toch maar besloten om te gaan lopen.

Een stel dat buiten was gaan zitten omdat het binnen voor de zoveelste keer allemaal spullen kapot waren gevallen, hebben me nog super geholpen. Ik wist natuurlijk niet precies wat snelste weg was naar het hostel. Misschien was ook wel slim om te bellen om te checken of ze nog wel open zijn. Uiteindelijk bleek wel zo te zijn, het is een volledig betonnen gebouw, een voormalige gevangenis. Erg stevig en er zou niet veel kunnen gebeuren, werd me verzekerd

In Christchurch verder niet veel gedaan of kunnen doen, het centrum is nog steeds een chaos. Een stukje er van heb ik wel van gezien, toen ik van de busstop naar het hostel liep. Elke kerk die ik tegen kwam met de bus in de stad was ingestort of staat op instorten. Heel bizar gezicht, want de meeste gebouwen er om heen hebben geen schrammetje opgelopen.

Goed, na dit alles op kerstochtend (eigenlijk kerstnacht) opgestaan en werd ik met een taxibusje naar het vliegveld gebracht. Best blij dat ik Christchurch weer kon verlaten en op naar Melbourne, Australië! Een nieuw avontuur weer. Het was erg makkelijk om een gratis toeristenvisum aan te vragen, dus dat was al een hele opluchting. De vlucht was prima en niet helemaal volgeboekt dus lekker veel ruimte om je heen.

In Melbourne aangekomen was het weer niet super goed, heel erg benauwend warm. In de avond een flinke onweersbui, wat nog een mooi uitzicht opleverde vanaf het dakterras van het hostel. Waar ik niet op had gerekend is dat er geen info of iets dergelijks beschikbaar was op het treinstation. Had dus wel de transferbus vanaf het vliegveld gepakt, maar had niet gekeken hoe daarna naar het hostel moest komen. Maar je hebt altijd nog een behulpzame conducteur die me heeft geholpen. Waarom reis je dan ook op kerstdag vroeg hij nog: Cheap flight, I’m a backpacker!

Melbourne is een geweldige stad erg levendig en allerlei dingen die je kunt. Mooie straatjes, parken en musea. Het heeft een hele fijne sfeer, al was het grote hostel wel even wennen. Ik was natuurlijk de kleinere hostels gewend in NZ. Uiteindelijk had ik al snel een Engelse jongen ontmoet in de tram die naar hetzelfde hostel ging. Daarna nog twee Engelse meisjes ontmoet en een Duitser waarmee ik veel heb opgetrokken. Super gezellig!

20120106-043622 PM.jpg

Zelf veel gewandeld door de stad, langs het cricket stadion, waar een wedstrijd van zes (!) dagen bezig was. Gekke Ozzies met hun sport, heb m’n er niet heel erg verdiept, maar het kan behoorlijk spannend zijn zoals ik in de krant las. Het duurt alleen een eeuwigheid. Sportliefhebbers zijn het zeker rond het cricketstadium zijn wel stuk of zes andere stadions. Onder andere die van de Australian Open (tennis) wat eind deze maand weer los barst. Het Formule 1 circuit kun je ook wel bezoeken alleen is dat nu ‘gewoon’ een park, het is namelijk een stratencircuit.

Het was best lastig om weer afscheid te nemen, van de leuke groep mensen. Maarrr, ik had in de laatste week voor Nieuw Jaar nog een hostel in het centrum van Sydney weten te boeken. Heb van mensen gehoord die in April al een met een hostel in een buitenwijk genoegen moesten nemen. Er zijn waarschijnlijk wat mensen geweest die hun hostel hebben gecanceld. Want er waren in één keer een stuk of zes kamers vrij. Super, NYE in Sydney. Alleen met wie ga ik het vieren?!

Uiteindelijk kwam ik dus 30 december aan in Sydney. Samen met een Belgisch meisje die dag de stad verkent en zij moest zelfs die dag nog op zoek naar accommodatie. Natuurlijk eerst richting Opera House in de haven, wat eigenlijk helemaal niet zo wit was als je het verwacht. Misschien een beetje verwend met al het mooie uitzichten en landschappen van de laatste maanden. Het theater is een ontzettend apart gebouw wat je natuurlijk al zo vaak op tv hebt gezien. Echt een icoon voor Australië en misschien wel het hele continent.

20120106-043715 PM.jpg

Op oudejaarsdag moest ik dus nog besluiten met wie ik het nou allemaal ging vieren. Het Belgische meisje wist zelf niet echt wat ze wilde dus daar ging ik niet op wachten. De Engelse jongen leek me dan wel heel gezellig optie, hij zou ook nog wat meer mensen mee vragen. Had nog wel wat meer opties maar daar werd niet echt meer gereageerd. De dag ervoor had ik allerlei picknick spullen ingeslagen, want ik wilde sowieso in één van de parken het gaan vieren. Uiteindelijk rond 1130 am op weg naar de Botanic Gardens!

Daar aangekomen was er een gigantische slingerende rij over het grasveld voor de Gardens. Er konden maximaal 20.000 mensen in. Maar ik had het idee dat er al zoveel mensen stonden te wachten. Hoe ging ik Andrew hier ooit vinden, haha?! Na een tijdje zoeken toch nog redelijk makkelijk kunnen vinden. Hij was met een Duits meisje, twee Nederlanders die ze in de rij hadden ontmoet en twee Amerikanen. Later sloot ook nog een Koreaanse jongen bij ons aan. Makkelijk kwamen we uiteindelijk binnen, dus we hadden in ieder geval een plek.

Al met al een hele lange dag voor de boeg, maar het was zeker de moeite waard! We zijn ook nog een area in gegaan waar ze bandjes voor gaven en waar je later dus ook weer in en uit kon. Ideaal want op de andere plekken kon je niet alles zien, en wij met de bandjes nu wel. Picknick spullen kwamen goed uit en we hadden zelfs een waterkraan dicht bij ons in de buurt. Voor eten en drinken en de wc’s op het terrein moesten je wel weer heel lang wachten. Maar ja, je hebt toch de hele dag. Ondertussen wat spelletjes gedaan en ook nog maar een dutje.

Rond negen uur was daar dan het eerste vuurwerk, best een mooie opwarmer voor het vuurwerk van 12 uur. Uiteindelijk na lang wachten begon iedereen al langzaam naar de voorkant van het terrein te gaan, om de beste spots te bemachtigen. Een grote groep mensen in een andere area hebben serieus de hele dag in de zon gezeten. Om 12 uur was het dan eindelijk zover het 12 minuten durende vuurwerk. Het was wel echt gigantisch mooi en had echt een super uitzicht over de Habour Bridge, de haven en het Opera House. De televisie camera’s stonden overigens letterlijk naast ons, dus dat moet ook wel het beeld zijn geweest op tv bij jullie!

20120106-043833 PM.jpg

Daarna duurde het nog een hele tijd voordat we de parken uit waren en zijn we nog op zoek gegaan naar een leuke tent om te gaan stappen. Alle clubs waren alleen gek genoeg niet echt vol en erg duur om naar binnen te komen, dus zijn we allemaal naar ons hostel gegaan. Al met een al toch een hele gezellig dag en zo ongepland allemaal!

De afgelopen dagen heb ik nog in Sydney doorgebracht. Paar keer nog gezellig samen gekookt met mensen van NYE. Een avond zelfs heerlijk Koreaans, super lekker ga het zeker thuis keer proberen te maken, moeilijk was het namelijk niet. Het eten zelf is wat lastiger, omdat het soort wrap van kropsla is die je in één keer moet eten, grappig gezicht. Foto’s komen later!

Nu zit ik het hostel te wachten tot ik naar het vliegveld ga, das over een half uurtje alweer. Dan reis ik naar Cairns, dé plaats om te gaan duiken op het Great Barrier Reef. Finding Nemo! Cairns ligt wat noordelijker in Australië maar 2500 km van Sydney. Daarna ga ik terug naar New Zealand. Voor diegene die het nog niet wisten, m’n pa heeft een ticket geboekt naar Auckland. En we gaan dus de laatste drie weken samen door Nieuw Zeeland reizen!

Ik hou jullie op de hoogte van alles en super om elke keer de leuke reacties te lezen van iedereen. De planning is nu dat ik (voor carnaval!) op 6 februari weer in Nederland ben. Dan zal ik het reizen waarschijnlijk wel een heel eind moe zijn, maar je weet het natuurlijk nooit, haha. M’n moeder en zusje zeiden al als grapje op Skype: “Dan komde maar es moi nar huus!”

Tagged with: , , , ,
Posted in Australia

Starz in Their Eyes

Afgelopen dinsdag ben ik naar het observatorium geweest op Mt John in Kaikoura om naar de sterrenhemel te kijken. Erg gaaf, het was super helder en onbeschrijfelijk wat je allemaal kunt zien. We kregen een hele tour van een gids die heel gemakkelijk met een laserpointer de belangrijke sterren kan aanwijzen.

Het gaafste was nog wel dat ik met m’n eigen camera en een speciaal statief super mooie foto’s kon maken. Omdat de aarde draait worden de sterren normaal strepen in de foto, dit statief draait mee en zo krijg je dus een geweldige foto. Zie hier het resultaat, voor de mensen die het nog niet op Facebook zagen. Als je zoekt naar de vlieger, heb je een deel van de vlag van Nieuw Zeeland te pakken.

20111222-060941 PM.jpg

De volgende foto’s hebben een rare paarse gloed die er niet helemaal thuis hoort, maar dat maakt ze niet minder mooi!

20111222-061415 PM.jpg

In de hele heldere spot die je ziet zitten ongeveer 4 miljoenen sterren…

20111222-061700 PM.jpg

Inderdaad een keer een korter stukje dan normaal van me gewend bent. Oja klik op de eerste foto voor een grotere versie!

Posted in New Zealand

Franz Josef, Wanaka, Queenstown & Milford Sound

Pff weer veel te veel te vertellen. Het is weer iets te lang geleden dat ik een stukje heb geschreven. Eerst even een kleine update over m’n plannen. Heb een week of twee een baantje proberen te zoeken in Queenstown, helaas zonder resultaat. Het is hier echt super, maar het werkte allemaal behoorlijke demotiverend. Maarrr, heb toch besloten te blijven. Ga met kerst naar Melbourne, Australië en dan misschien New Years Eve in Sydney! Wil namelijk toch heel graag een stukje Oz meepakken, zou zonde zijn van m’n lange reis righting de Pacific.

Wat heb ik in de tussentijd nog allemaal gedaan, te veel om op te noemen. In Franz Josef heb ik dus een full day gletsjer wandeling gedaan. Het zou behoorlijk intens zijn, dus heb even overwegen of ik wel mee zou gaan. Heb er uiteindelijk zeker geen spijt van gehad. Wat een ervaring om over de glacier te lopen. Elke dag wordt er door de gidsen een nieuwe route uitgehakt. Het is echt heel speciaal in dit gebied binnen een paar km afstand heb je: strand, regenwoud en daarna een gletsjer. Dit gedeelte is overigens het gebied met de meeste regenval van NZ, er valt namelijk een paar meter (!) regen per jaar.

20111219-102820 AM.jpg

Met een paar uur rijden kwam ik dan uiteindelijk in het droogste gebied van Nieuw Zeeland aan. Je ziet het landschap langzaam veranderen, heel speciaal. Eerst rijd je door Haast met overal wat random watervallen langs de weg. Het is een erg afgelegen gebied waar je verder rijd door Haast Pass richting het plaatsje Wanaka. Prachtige bergen kom je hier tegen langs mooie meren met een schitterend uitzicht over de bergketens hier in de regio. Wanaka is een mooi, klein rustig dorpje, waar ik even rustig een dag in een hostel met ontzettend leuke mensen. De druktemakers in de bus was ik toch echt even zat. Soms gaat contact maken opeens erg makkelijk.

20111219-103020 AM.jpg

De dag erna op weg naar Queenstown, waar ik dus heb geprobeerd een baantje te zoeken. Vele CV’s uitgedeeld en langs blijven gaan met de vele cafes en restaurants. Vele bezoeken later uiteindelijk niks gevonden. Heb toch het idee dat ze eerst mensen met moedertaal Engels aannemen. Ik had dan ook al besloten om de sleur te doorbreken en naar Te Anau te gaan. QT is verder een prima stadje om deze tijd door te brengen, aantal keer goed wezen stappen met verschillende mensen.

In het hostel heb een aantal leuke mensen ontmoet onder ander de hostel manager een aardige gast uit Wales en een meisje uit Chili dat er werkte voor accommodatie. Queenstown is overigens prachtig mooi, heb er een middag een wandeling gedaan naar Queenstown Hill. Flink stijl maar aan de top wordt je getrakteerd met een geweldig 360 panorama uitzicht. Wil nog steeds wat panorama foto’s maken, maar heb er nog niet de kans voor gehad.

20111219-103211 AM.jpg

Een must see is Milford Sound, het is misschien een beetje gehyped maar is toch wel heel speciaal. Gigantische fjorden zo ver je kunt kijken tot hoog in de lucht. Het weer was die dag super, want normaal komt het hier met bakken uit de hemel. Wat ook wel weer heel speciaal moet zijn omdat je dan ontelbare watervallen langs de fjorden hebt.

De weg naar Milford Sound is ook erg spectaculair, in de winter is deze weg vaak gesloten door lawines. Ze proberen nu door lawines te creëren de weg zoveel mogelijk op te houden. Langs de weg zijn er delen waar nog sneeuw en ijs ligt van de lawines. Langs een klein meertje heb ik voor het eerst echt kennis gemaakt met de sand flies. Hele irritante vliegjes die je continue steken, maar gelukkig hebben ze daar voor Bushman spray uitgevonden. Helpt vrijwel meteen.

20111219-103428 AM.jpg

De cruise zelf was vrij rustig, je had alle ruimte om foto’s te maken en het voelde gelukkig niet heel toeristisch aan. Soms zie je tijdens de cruise ook dolfijnen en heel soms orka’s, dit keer helaas niet. Wel hebben wel wat zeehonden gezien, erg tof omdat het schip heel dichtbij kwam. Nog een mooi momentje is dat het schip onder een waterval doorvaart, dan kun je pas zien hoe hoog de waterval eigenlijk is. Vaak vallen deze door de gigantische fjorden een beetje in het niet.

In Te Anau heb ook nog een relaxte cruise gedaan naar de gloeiwormen, erg gaaf om te zien die beestjes. Plus nog een mooie rustige boottocht over het meer van Te Anau. In de gloeiwormgrotten zelf mag je niet fotograferen omdat ze anders niet meer oplichten. Je hebt ze op verschillende plekken in Nieuw Zeeland maar heb ze op het Noordereiland helaas gemist. Als je trouwens de BBC documentaire Life hebt gezien, daar komen ze ook in voor.

Terug in Queenstown ben ik nog paar keer langs geweest bij wat bedrijven waar ik m’n CV had gedropt. Helaas zonder resultaat, toen ben ik dan ook de plannen die ik nu heb gaan maken.

Inmiddels ben ik in Tekapo een plaatsje met een geweldig uitzicht over Lake Tekapo. Vandaag samen een Zwitserse jongen een wandeling gedaan naar de top van Mt John met echt een briljant uitzicht. Vanaf hier kun je ook Mt Cook in de wolken zien liggen, de hoogste berg van NZ.

Vanavond ga ik om 11:45pm naar het naar het astronomisch centrum boven op dezelfde berg. Moet geweldig zijn, omdat dit centrum het beste uitzicht heeft over het heelal. Ben erg benieuwd! Snel weer meer. Check ook weer de foto’s, heb er weer flink wat toegevoegd. Zal snel weer een nieuwe update posten!

Posted in New Zealand

Rai Valley, Westport & Lake Mahinapua

Toch nog even een klein stukje over de twee weken die ik Bart en Ria heb doorgebracht. Inmiddels ben ik nu op weg van Westport naar Queenstown, waar ik een baantje wil zoeken. Het is even afwachten hoe dat allemaal uitpakt natuurlijk!

Na de trip naar French Pass ben ik nog met Bart een keer het gras gaan maaien en heb ik zelf nog een keer de stieren en koeien verzet. Niet echt verzet, maar dat ze weer meer ruimte hadden om te grazen. Één stier kwam daarbij met een behoorlijk draf op me af gelopen! Speciaal had ik al niks roods aangedaan, maar het liep verder goed af, haha.

Op een avond ben ik in het donker nog naar het einde van het beekje gelopen. Er loopt hier namelijk een creek zoals ze dat hier noemen door het land van Bart. Het water is gewoon direct drinkbaar en wordt dan ook gebruikt als water voor alles in huis. Aan de rand van het beekje zitten gloeiwormen, die licht geven als je op ze schijnt met een zaklamp. Je ziet ze prachtig mooi oplichten als kleine groene lichtjes.

De sterrenhemel is hier ook heel erg mooi, je ziet veel meer van het heelal en zelfs een soort van sterrenstof. De vlag van Nieuw Zeeland bestaat uit een bepaalde groep sterren, net als de vlag van Australië. Heb er ook nog een mooie foto van kunnen maken, toen het nog net licht genoeg was en de sterren al wel te zien waren.

20111130-070057 PM.jpg

De laatste dag mocht van Bart nog een keer met de auto op pad. Die dag heb de Queen Charlotte Drive gedaan, een hele mooie kustweg door de Sounds. Met hele mooie baaien en schitterende uitzichten. Hoe vaak heb ik inmiddels de woorden prachtig, mooi en schitterend gebruikt? Op die heb ik op een klein stukje strand heerlijk in de zon m’n boterhammen gegeten. Je loopt dan op een bepaald punt de heuvel af en onderaan heb je dan strandje helemaal voor jezelf. Muziekje opgezet, zonnebrand, je verbrand hier namelijk levend als je niet oppast. Maarrr, genieten!

20111130-070246 PM.jpg

Afgelopen woensdag ben ik vertrokken bij Bart en Ria om weer verder te gaan met Kiwi Experience. De tussenstop in Kaiteriteri heb ik overgeslagen en ben zelf met de Intercity bus naar Westport gereisd. Moest namelijk te lang wachten voordat ik dan weer op de bus zou kunnen. Ik wil namelijk op tijd in Queenstown om daar een baantje proberen te zoeken. Wil misschien toch wat langer blijven dan half december. Het is even afwachten en hou jullie natuurlijk op de hoogte.

Na een nachtje in Nelson in een hostel, moest namelijk vroeg op de bus te halen. Een redelijke rit naar Westport van een uurtje of 5. In Westport zelf is vrij weinig te doen, een vrij dood plaatsje eigenlijk. Die dag wisselde regen en zon elkaar om de haverklap af. Toen m’n was ook maar lekker buiten laten hangen, tot het dan eindelijk droog was. De dag erna ben ik redelijk op tijd opgepikt bij het hostel. Die dag wel even beetje moeilijk, je verlaat dan toch de vertrouwde omgeving waar je dik twee weken bent verbleven.

Op weg naar Lake Mahanapui, op weg naar hostel van de 86(!)-jarige Uncle Les. Een levende legende van de Wild West Coast van het Zuidereiland. In de bus twee Nederlanders leren kennen en daar een beetje mee opgetrokken. Op de reis naar de pub / hostel zijn we nog gestopt met de Pancake Rocks en de Blowholes. Het is een grote rotspartij langs de kust waar de golven met veel geweld op in slaan. Af en toe spuit het water namelijk metershoog tussen de rotsen uit. Hieronder staat het filmpje wat ik heb gemaakt, erg spectaculair. De Pancakes zijn rotsen die door de tijden heen als laagjes zijn opgebouwd.

De avond in het hostel ook wel Poo Pub is het een traditie dat iedereen zich verkleed of iets geks doet. Een soort van thema avond waar bij deze avond elk woord met de letter P gebruikt kan worden. Ik had gelukkig m’n drumstokken bij en een leeg doosje waar ik een shaker van heb gemaakt. De Percussionist. Een heel kostuum maken kostte me iets te veel moeite. De meeste mensen hadden er wel behoorlijk wat moeite voor gedaan. Ik noem een Pirate, Pickey, Pizzabox, Present, Peter Pan, Plant, Party, Panda, Puppy etc etc.

Vandaag zijn we aangekomen in Franz Josef om de gletsjer te bekijken. Vanmiddag niet veel gedaan een korte wandeling langs de rivier, het heeft een hele mooie melk achtige blauw tint, ijskoud vers gletsjerwater. Morgen ga ik een dagtocht doen over de gletsjer, je wordt helemaal aangekleed door de glacier guides met waterdichte boots, spikes, dikke regenjassen. Morgen gaat het allemaal gebeuren dus ik ben erg benieuwd!

Maandag heb ik nog een tussenstop in Wanaka en dan ga ik op weg naar Queenstown (inmiddels ben ik in Queenstown en heb ik gletsjer tour gedaan, geweldig! Snel weer nieuw stukje typen dus). Ben erg benieuwd of het wat wordt daar, het moet een ontzettend leuke stad zijn, maar wel met veel mensen die naar een baantje zoeken. Keep you posted!

Posted in New Zealand

Abel Tasman, Nelson & Rai Valley

Inmiddels ben ik alweer anderhalve week in Rai Valley, bij de kennissen van Willem, m’n baas bij de Wolfsberg, hele aardige mensen: Bart en Ria. Ze zijn 16 jaar geleden naar Nieuw Zeeland geëmigreerd. Wat een avonturen heb ik hier al meegemaakt. Maar zoals gewoonlijk, daarover later meer.

Als eerste mijn overtocht met de Interislander van Wellington naar Picton waar zo’n beetje iedereen die je spreekt het over heeft: het Zuidereiland. Je denkt het is even een overtochtje naar het zuidereiland zoals je het pontje bij Cuijck pakt, maar hier kun je eerder spreken over cruiseship en de tocht duurt een kleine drie uur. Inmiddels dus weer op de Kiwi bus gestapt en op weg naar Nelson.

Nelson is het eerste leuke en interessante stadje wat je tegenkomt op het zuidereiland. Daar aangekomen heb ik weer wat mensen leren die Julia al eerder had ontmoet. En een paar nieuwe gasten die nog niemand kende. Kleine opsomming: vier Israëlische gasten, een Franse dude, een Duitse en een Zweedse. Met dit bonte gezelschap zijn we de dag na aankomst in twee auto’s naar het Abel Tasman National Park.

20111119-111838 PM.jpg

Ik zat in de auto bij Tal en Koby, twee van de Israëlische gasten. Super toffe lui, lekker droge humor zoals ik. Die dag zijn we dus een wandeling gaan maken in het schitterende National Park. Het weer was schitterend, we zijn van Marahau met een boot verder het park ingevaren. Je wandelt daarna een uur of vier terug naar het begin punt. Je zou zelfs meerdere dagen kunnen gaan en dan onderweg overnachten in hutten of je eigen tentje meeslepen.

Abel Tasman is prachtig: witte stranden, hele mooie baaien met super helder water. Af en toe worden al die mooie landschappen zelfs een beetje gewoon. Af en toe wordt ik een beetje moe van mezelf met schrijven, maar alles is echt prachtig mooi en schitterend! Het was een flink eind terug lopen, maar we hebben eerst nog heerlijk op het strand gezeten. Frisbee overgooien, heerlijk van de omgeving, gewoon genieten.

Daarna een paar dagen heerlijk relax in Nelson in hostel The Bug verbleven. M’n IRD nummer aangevraagd bij het postkantoor, dit is een belastingnummer wat je nodig hebt om te werken. Verder nog een keer stadje in geweest niet veel speciaals. Inmiddels ook gebeld met Bart en Ria en ik mocht na het weekend langskomen. Op dus na het volgende avontuur. In het weekend nog met Tal en Koby wezen stappen, uurtje of vier thuis, met nachtelijk bezoekje aan de McDonalds. Na het stappen moet gewoon wat gegeten worden.

Na afscheid te hebben genomen van de Israëlische dudes ben ik nog een dagje in het hostel gebleven. We hadden nog even gekeken voor wat meerdaagse wandelingen, maar het weer zag er niet echt goed uit. Aangezien het ook flinke alpine crossings zijn met kans op sneeuw en lawinegevaar hebben we die nog even overgeslagen. M’n dagje alleen ben ik nog met een hippe fiets richting het strand gegaan. Bekijk daarvoor ook zeker de foto’s van Nelson!

De maandag op weg naar Rai Valley met de Intercity bus, waar ik opgepikt zou worden. Ria haalde me op in het mini centrum van het dorpje. Bart en Ria wonen echt heel mooi, omgeven door heuvels hebben ze een boerderij met koeien, schapen, kippen, eenden en twee honden: Cleo en Maus. Een vrolijke beestenboel en die middag gezellig gekletst met Ria en het pet lammetje gevoerd. Das een lammetje waarvan de moeder helaas dood is. Bart was die middag duiken in de baai in de buurt.

20111119-112002 PM.jpg

Tegen de avond kwam Bart terug met de vangst van vandaag: drie kreeften, waarvan één gigantisch en een stuk of drie ‘gewone’ visjes. Je mag namelijk niet meer meenemen door bepaalde regels voor de visvangst. Dus die avond heerlijk verse vis gegeten. Op de boerderij heb ik een slaapkamer waar ik m’n spullen kan neerleggen, met een groot bed, wasbak en toilet: de sleep out. Prima kamer en prima bed.

De dag erna lekker ontbeten en toen hebben we beetje besproken wat we allemaal kunnen doen. Ik kon in ieder geval een week of misschien wel twee weken blijven. Samen met Bart kan ik allerlei klusjes doen voor het eten en een slaapplek. Inmiddels een flinke lijst: de stroomlijnen vd koeien verzetten, lammetje de fles geven, met de honden wandelen over land (mooi uitzicht over de vallei), schapen verzetten voor het scheren, onkruid snoeien op het schapenland, gras maaien. Allemaal heerlijk om te doen waarbij Bart zegt als het genoeg is: het moet niet om werken beginnen lijken! Daarna dan een lekker biertje of wijntje als afsluiter van de werkdag.

Natuurlijk hebben niet alleen maar gewerkt, maar zijn we ook wezen vissen in de Marlborough Sounds. Die dag heb ik een grote Barracuda heb gevangen, een roofvis die we als aas gebruiken. Verder gevangen: Blue Cod das een heerlijke (ja ‘s avonds ook gegeten) baars-achtige vis, samen met scolps beter bekend als Sint Jacobsschelpen of Coquilles. Die vang je met een soort schraapnet maximaal 50(!) per persoon. Geweldig om je eigen vis te vangen en dan ‘s avonds lekker te eten. Echt een mooi avontuur waarbij ik (net) niet zeeziek ben geworden, niet aan denken en goed de horizon in de gaten houden.

20111119-112140 PM.jpg

Het schapen scheren was leuk om te zien, maar is wel een smerig karweitje. Bart huurt hier iemand voor in want het is ook nog behoorlijk zwaar. De avond ervoor hebben we alle schapen van het land gehaald samen met honden, die het zo te zien vaker hebben gedaan. Mooi gezicht en super om er bij te helpen. In de schaapskooi moesten de schapen nog van de lammetjes gescheiden worden. Best een zwaar karwei, waarbij ik samen met Cleo de schapen in de gang mocht leiden waarbij Bart de schapen dan van de lammeren kan scheiden. Daarna heerlijk koud biertje verdiend!

Gisteren ben ik ook nog op pad geweest met de ute, een jeep soort auto met grote laadbak achterop. Kan niet op het Nederlands woord komen. Ben alleen naar French Pass gereden, het einde van de schiereiland waar je helemaal naar de Sounds en de zee kunt rijden. Anderhalf uur oneway over bochtige wegen en uiteindelijk zandweggetjes. Een mooie rit dus en vooral niet vergeten links te rijden en met links te schakelen, zeker even wennen. Na heerlijk op een strandje te hebben gezeten met een flink getijde, je kunt de stromingen daar echt gewoon zien.

20111119-112603 PM.jpg

Moet nu echt weer stoppen met typen verhaal is alweer veel te lang! Morgen ga ik met wat lokale jagers op jacht naar wilde varkens, zojuist te horen gekregen van Bart. Ben erg benieuwd ga nu slapen morgen vroeg op. Zal later nog wat meer schrijven over m’n avonturen hier in Rai Valley. Nog lang niet alles geschreven. Woensdag vertrek ik naar Westport en reis ik richting Queenstown. Zojuist de foto’s toegevoegd, nu ook hieronder te bekijken. See ya!

French PassFrench PassNov 20, 2011Photos: 37
Rai Valley Part 3Rai Valley Part 3Nov 20, 2011Photos: 31
Rai Valley Part 2Rai Valley Part 2Nov 20, 2011Photos: 22
Rai Valley Part 1Rai Valley Part 1Nov 19, 2011Photos: 31
NelsonNelsonNov 19, 2011Photos: 14
Abel TasmanAbel TasmanNov 15, 2011Photos: 55

Tagged with: , , , , , , , ,
Posted in New Zealand